Işıktan bir karanlık...Sonsuzlukla aramdaki yıldızlar,
Ellerime tutsak ay!
Uzanabilsem...
Sarsılan duygular içinde değişir dünyam.
Özlemle taşar ellerim.
Uzansam bir türlü, kaçıverir kuytuya ay.
Tuttuğumu sanınca bazı bazı
Göz kırpar yıldızlar, biraz alaylı!
Gözlerim köhne dünyama bakar
Sisler içinde,
Önü dumanlı...
Süzülen yaşlara son yazan mı var?
Gerçeğin kendisi, saklayan mı var?
Aranan sevgiler içinde senin.
Neden bu direniş, dönüp gelen mi var?
Serviler; sessiz, ürkek, boyunlarını bükmüş
Utangaç bakışları bekliyoruz der gibi.
Musalla taşına can verse de korkular
İnsanın gerçeği bu, o küçük toprak yeri.
Gerçeğin gizeminde beklerken mutluluklar
Anılarda yaşanan, bir acı çığlık şimdi.
Boş kalan ellere uzanır yalnızlıklar
Bilmem kaçıncı veda, bu kaçıncı sevgili...
[Tüm ölmüşlerimizi rahmet, sevgi ve güzelliklerle anıyorum. Ümid ediyor ve inanıyorum ki, en büyük ikram sahibi olan "Yüceler Yücesi Allah"; ebediyete yolcu ettiğimiz tüm sevdiklerimize, kapanmayan, sonsuz rahmet sayfalarında yer açmıştır. Allah bizleri; dünyada her, ahirette mümin kullarına merhamet eden Rahman ve Rahim, kullarının hâl ve ihtiyaçlarını düzelten Cebbâr, her şeyi gözetip koruyan Müheymin, emniyet veren Mümin ve affediciliğiyle ululaşan Kerim sıfatlarındaki sevgileriyle sarsın. Bizler yaratılmış, "O" ise mülk ve saltanatı devamlı olan Melik, yaratan Halik ve her şeye galip olan Aziz'dir.]
Günay Tulun
Yazarlar ve Ozanlar Grubu
Eserler: Anılar Canlanırken I ve II
Yazarlar ve Ozanlar [Gerçeğin Damlaları]
1960
6 yorum:
wonderful,wonderful,wonderful
abi ya bu da süper bir şiir.
hocam iyi demişşin-siyasi erkin bunu anlaması için oohhooo çok fırın ekmek yemesi lazım-yok yok anlarlarda hiç ölmeyeceklerini- hesap vermeyeceklerini sanırlar-kutluyorum
Nefiis ama bir o kadar da korkuttucu bir şiir.
Korkutacak tabii.Korkutacak ki kendini düzelticen.Tamam mı...
Korkutucak ki insan kendine çeki düzen versin.
Yorum Gönder